قسمت این است که عاشق باشیم
گرم چون داغ شقایق باشیم
قسمت این است که بی دل باشیم
تا به چشمان تو لایق باشیم
قسمت این است که بی جان باشیم
تا که دیوانه و صادق باشیم
قسمت این است که بی لب باشیم
تا نه چون ظالمِ ناطق باشیم
قسمت این است که مجنون باشیم
لقمه ی سنگ خلایق باشیم
قسمت این است که دریا باشیم
بر غم چشم تو قایق باشیم
قسمت این است درمان باشیم
گر چه چون دردِ حقایق باشیم
قسمت این است بی نان باشیم
تا که محتاج به رازق باشیم
خلقتت آیه ی دردَست امّا باز
بهتر این است که خالق باشیم
خالقِ خشمِ خلایق نشویم
خالقِ شادِ دقایق باشیم
مرگ همسایه ی جان است ای جان
باد دمِ مرگ موافق باشیم!
عشق آن توشه ی ذات ازلی ست
قسمت این است که عاشق باشیم 05/۰۸/1397 ۲۲:۳۵