... می دانم که می دانی

هوایت با دلم‌ سرد است می­ دانم که می­ دانی

تمامِ روز من زرد است می­ دانم که می­ دانی

تویی افسانه ­ی چشمم؛ منم شبگردِ چشمانت

نوای نایِ من درد است می­ دانم که می­ دانی

تویی آن آرزوی رفته بر باد من ای عشق

دلم اهواز پر گَرد است می­ دانم که می ­دانی

دلم بازنده ی سیب است یا گندم نمی­ دانم

دلم‌ چون تخته­ ی نرد است می­ دانم که می­ دانی

خدایم در قمار عشق از من باخت امّا حیف

جواب عاشقان طرد است می­ دانم که می­ دانی

پناهش‌ دادم امّا عشق شد ویرانگر جانم

عجب این عشق نامرد است می­ دانم که می­ دانی

پناه چشم گریانم نگاه بیقرارت شد

برایم او دعا کردَ است می­ دانم که می­ دانی

25/07/1397 ۲۲:۰۰