تلألُوِشکوفه ی عشق

آواز مرا شنید

خوب در سکوتش غرق شد

آنگاه

عاشقانه

بسویم، پر کشید!

برآن که عمری ست

همه ی روز و شبش را به انتظار نشسته ست؛

چه ساده می گویی :

«  برو

          منتظرم

                    نباش! »   

*

هیچ وقت؛

 خورشید را

به زیبایی آن روز که در را به رویم گشودی

                                             ندیده بودم!   

چگونه در پی طلوع آن لحظه

بیقرار نباشم!

حال آن که

          درعمق شب

                        « خورشیدی »

                                        انتظار مرا می کشد!

قافله ی موج

 ـ برای رسیدن به ساحل  ـ

بی تابی می کند

ساحل،

        چگونه

                   دریا را

                              نگرید!           

عزیز !

انتظار امید زندگی ست

به قیمت

 ـ هر لحظه ـ 

              جان دادن !

زیبایی مهتاب از آن است

که در ظلمات می درخشد!

چونان که

         نیلوفر از مرداب!      

*

بیش از هشت هزاره از مردنم می گذشت

حوالی رُؤیاهایم :

پُر از ترانه ی دریا و زمزمه ی عاشقانه ی پروانه ها بود.

آسمان

سرشار از سکوت نقره ای مهتاب

دشت

مست از مناجات رودی که

                            ـ‌  سراسیمه  ـ  

                          به سوی دوست می شتافت!

آن دم که سوسوی فرشته ی چشمانت ندایم داد :‌

« ازین پس آشکارا باید عشق ورزید! »

چونان نور

            « عاشقانه »

 از قعر گور

              پر کشیدم

تا بگویم :

            « دوستت دارم! »

صدای قلمم مرا می شکنند

تار گیسوانم را می بُرّند

خاکسترم را بر باد می دهند

…

             تا کسی شهد آیات مرا ننوشد!‌

 با این همه

دشت

              سرشار از شهد آواز قناری ست!!          

*

منتهای آبی عشق!

مأوای سبز بی قرار!

می دانم

ترا مجال پرواز نمی دهند

باور کن

هر لحظه

ـ  با کوله باری از بهار

اگر چه شکسته،  

               پَر  و  بال

                       سوخته  ـ

باز صنوبرانه

           به سویت    

                      پر خواهم گشود !

*

صلابت کوه !

صنوبر صبور !

با کوله باری از غم و دریایی از اشک

هرگز

 راضی نمی شوی

                     دلتنگِ دلِ تنگ باشم!

لب رود که می روم

اندوه مرا آب می برد

تنها می مانم

با

انبوهی اندوه!

بگذار سایه هامان را آب ببرد

آبرومان را

             خورشید!‌

تا پروانه ها به راز روشن شمع

                                        پی ببرند   

                             خاکستر شده اند!‌

*

رُؤیای رنگین بهار!

دیدگانت را از من دریغ می داری

تا

بیش از این

              نسوزم!  

قسم به نیلوفر مهتاب!

هیچ وقت از ترس شعله های شفق

به افق

         پر نکشیده ام!‌

چونان سایه 

              ـ در بدرقه ی خورشید ـ

              جان داده ام!

برآن که رسالت عشق بر دوش دارد

هراس از سیاهی راه نیست!

دستانت سر چشمه ی  خورشید مهربانی ست

 مهتاب انگشتانت، روشنی بخش زندگی من!‌

چشمانم غرق رُؤیای سفید ستاره ی چشمانت!‌

دستانم سرشار از سعادت دستانت!‌

بارها درختان سیب

زیر چکه های برگ

به یاد گونه هایت

                   شکوفه داده اند

زمستان هم که بیاد

نه شور «‌ تلألُوِ چشمان مهتاب »

و نه، شوق « پریوش های بنفش »

                                       ـ  هیچ کدام  ـ

از « حیات ِ»‌  من کوچ  نخواهند کرد !

*

ناز عاشقانه ی مهتاب!‌

حلاوت شعرهای عاشقانه من!

دیگر میان من و تو

                    فاصله ای نیست  

                   ــ حتّی نازک تر از شاخه ی نور ــ     

تمام نگاهم

          برای تست!

چونان که

تمام نگاهت

          برای من!‌

حرف، حرفِ کلمه هام

سطر، سطرِ شعرهام

سرشار از خورشید چشمان تست

خورشیدی که :

آفتاب

محتاج شاخه های ناز نور اوست!

تو ریشه ی عشق منی!

      ریشه ی شعر من!   

              زندگی من! 

چگونه می توان

بی هوای عاشقانه ی چشمانت

گل داد

زندگی کرد

شعر سرود!‌

*

تبلور روشن صبح!

نوازش نسیم سحر!‌

همیشه قبل از آواز پرندگان طلوع کرده ام

تا، از سرآغاز آواز

                        غافل نمانم!‌

آواز پرندگانی که :

سرشار است از شور اطلسی های بنفش .

آرزو دارم

سکوتم

سرشار از نوای پرندگانی باشد که :

             خبر از شادی تو می آرند

                    خبر از لبخندی که :

                   همیشه بهار است و

                نوید عاشقانه زیستن !‌

وقتی تو بیایی

بهار می شود

سبوهامان سبز

دلهامان تر

سفره هامان پُر سین

زندگی مان لبریز از عطر آویشن های مهر .

اجاق مهتاب

اخگر ستاره می بارد 

بنفشه می خندد

من ،

در تو غروب می کنم

تا تو

جاودانه

در من

    طلوع کنی !

دلم با تمام رُؤیاهاش

                        ارزانی تو باد !

(دوازدهم تیر 1380 اردبیل)